فیلم hard candy

بوسه های پروانه اییک فیلمساز آماتور به نام گیون در خانه ی مادر زن خود یک جعبه از نوار های ویدیویی مربوط به مستندی که در سال ۲۰۰۴ توسط دو دانشجو ساخته شده است پیدا میکند و تیم مستند ساز دیگری از تلاش های گیون برای تدوین و انتشار نوار ها به عنوان فیلم فاوند فوتیجی واقعی مستند تهیه میکنند.بوسه های پروانه ای چند ویژگی خوب دارد و چندین ویژگی بد که قسمت های بد آن، رایج ترین اشکالات فیلم های این ژانر است و ویژگی های خوب آن زیاد در این فیلم ها یافت نمیشود.از ویژگی های خوب فیلم، میتوان به بهترین آن، یعنی هیولای فیلم "چشم چرون" یا "مرد چشمکی" اشاره کرد. بوسه های پروانه ای خوشبختانه از هیولای ترسناکی برخورد دار است که گاها یادآور هیولاهای فیلم "it fallows" است. شخصیت گیون و تلاش های او برای فیلمش و نقد هایی که به او وارد میشوند نیز جالب و منطقی است و نویسندگان سعی کرده اند با این ویژگی ها فیلمشان را از جریان کلیشه ای این ژانر جدا کنند.اما بوسه های پروانه ای متاسفانه اشکالات زیادی دارد که برخی از آنها به ویژگی های خوبش هم ضربه میزند. سوالات زیادی ، به طرز غیر ضروری ای بی جواب باقی میمانند. برای مثال *اسپویل* اصلا معلوم نمیشود چطور چشم چرون از دوربین بیرون آمد و شخصیت ها را تسخیر کرد؟*پایان اسپویل* به چشم چرون -هیولای داستان- پردازش کافی نمیشود و انگیزه شخصیت های داخل نوار ها (سال ۲۰۰۴) و انتخاب های آنها، احمقانه، رباتیک و زورکی -صرفا برای جلوبردن فیلم- به نظر میرسد. فیلم صحنه های غیر ضروری زیادی دارد و بسیار تلاش میکند برای واقعی بودن یا نبودنش بحث کند و ثابت کند واقعی است.گرچه این صحنه ها برای نشان دادن چالش های گیون برای انتشار فیلمش به عنوان فاوند فوتیجی واقعی است، با توجه به اینکه د فیلم hard candy...